Parchì ùn saria ghjuntu u tempu d’una rivista mensili, tali un Rock n’ Folk o Rolling Stone à l’usu nosciu pà cuntà a vita di

Parchì ùn saria ghjuntu u tempu d’una rivista mensili, tali un Rock n’ Folk o Rolling Stone à l’usu nosciu pà cuntà a vita di
Fora, solu par turmintà a veghja silenziosa di u Santu, cantighjulaia un aceddu. Un rumurucciu d’acqua quandu un ghjacaru trapasseti a vadinedda chì curria à i peda di a dimora di Parteu. Chjosi u so quadernu e spensi a fiamma chì lucicaia in l’aria senza ventu. U vinticeddu marinu gunfiaia i linzoli. L’ultimi rumori di u fà di a notti purtetini Parteu in u sonnu.
In a storia di l’idei, e particularmenti in a a filusuffia pulitica e ecunomica, u libaralisimu t’hà una piazza impurtantissima. Prima, parchì conta trà i
I primi passi di l’epopea muderna criata da Paulu Turchi Duriani è Fabianu Mariani sò diventati quattru anni dopu un appuntamentu natalescu aspittatu da i
Ultima notti d’istati “Bisogna bruciare per arrivareConsumati all’ultimo fuoco” Pier Paolo Pasolini, Ritmo Romano, 1950 A strada era inciuttuta in l’uscurità. Solu lucicaia a linea
L’acu di l’ariloghju ribumbeti trà i muri bianchi. U sulaghju bassu, i muri bioti, l’aria cunfinatu e zeppu in u quali era difficiuli di movasi,
In u 1991 Freddie Mercury, culpitu da u Sida, ci lacava nanzu di more u capi d’opera The Show Must Go On. Surtita nant’à u
I morti sò sottu à i nosci passi. Sonu accantu à no’. Ci accumpagnani è ci parlani. Ci dicini a tinnarezza di l’assenza, l’addisperu di
Un rumori in a notti. A luna grisgia ùn rispichjaia nudda. In u celu abbambacciatu nun c’erani nè stiddi nè luciori d’attrachju, i muntagni s’induvinaiani
U Libru di a mio Mamma, Albert Cohen, 1954 Capitulu I Ugni omu hè solu è nissunu si preuccupeghja di nissunu è i nosci dulori