Peninsula Occhj tristi, core stancu Nun m’ha fattu quest’onore Sott’à lu tettu biancu U pueta senz’ardore D’inchjostru di bruttu bancu N’ha fattu lu so valore.
Tag: puisia
U PARDONU – Pierantonio Bardanzellu
U PARDONU Nun àgghju dumandatu pardònu quandu duvìu fàllu, nun àgghju dumandatu pardònu. Avà appiattu i mé piccàti e a farza cuscènza da darétu a
PINZERI – Piero Bardanzellu
PINZERI E’ turnatu l’inguèrnu capibiancu e s’è cancaratu u mòndu, pinzarosu e gattìu cumi u cori chi mi batt’in pettu e accusa a stanchèzza d’a
Sirinata addulurata
Una puesia d’amore chì mette in scena un ghjuvanottu chì canta u so amore à una zitella ch’ùn l’ascolta in a notte paisana.
Parla in crusca
La vierta a duàrlizèratai terèns viers il mar.A è muarta ièir di seraepùr a è imortàl. Pier Paolo Pasolini in Poesie friulane Lighjiu con questa
Fiuri di Parigi IV – Attrachjata d’acciaghju
Attrachjata d’acciaghju L’acqua era turchina, senz’un muvimentu. I casamenta, tirrazzi è dicurazzioni spampillenti, si riflittaiani in l’acqua malba. Acqua d’arreghju. Arreghju di sangu duva cavalcani
Cilestu è prufundezza
Si maritaia lu celu Quandu movi u marinu L’urizonti da l’acellu Lasciatu ross’è turchinu Un ricordu d’arbicellu Chì cantaia lu distinu. Tù cunnosci li furesti
Miró, un chjaruscuru pueticu
Ingir’à u Grand Palais, in l’ottesimu cantone di Parigi, u tempu hè pisiu, bughju, piuvascosu. U ghjornu cappia u so ultimu soffiu. Sò ott’ore di sera, stu
Scriva
Fighjulgu, I cunfini di paroddi Vadini pieni ‘ll’odii, È da l’abbrucata rossa Sbuccia ‘ssu soffiu di mossa. Parlu, Quand’esci l’imaginariu di Sangu,’llu fondu d’un oriu,