Biata vita burghesa
Ch’ellu cacci aprile
O chì dicembre cotri,
Sempre felice và
Stu culombu hè amatu
Trè ghjorni in curtile
Li basta, ellu a sà
L’amore un pò durà.
U ghjallinacciu sempre
La so sorte hà ludatu
È quand’hè ghjunta l’ora
Di more, si pò vede
Pienghje l’oga figliola
Ghjè quì ch’eiu so nata
Morgu accantu a mamma
Fendu lu me duvere.
Hà fattu u so duvere
Vale à di, chì a zitella
Ùn ebbe mai brame
Spripusitate o sceme
Alcun sognu di luna
Nemancu di barcella
Chì sfila senza guida
Versi cunfine streme
À Campà stessa vita
Ognun’d’elli hè chjamatu
Par quessa elli so nati
È li cunvene bè
St’anatra hà un biccu
È mai ùn hà bramatu
O d’ùn avè ne più
O di tene ne trè
Di basgi annant’à e labbre
Alcun’ bisognu ùn anu
I Sogni è i guai ardenti
I tenenu luntani
T’anu par solu core
Elli, un freddu organu
Riloghju rigulare
Guarantitu dece anni.
Tandu à l’impruvisu
A ghjente biata sbula
È stende in l’alti celi
Un volu maestosu
In un triangulone
Chì s’affacca è capula
Quale sò ? inde vanu
Soprabulendu u chjosu ?
Guardate li passà
Salvaticoni sò
Vanu induve a
So brama i pò purtà
Monti, fureste è venti
Luntanu di e prighjò
L’aria betu da elli
Vi faria schiattà
Se unipochi innanzu
Di tuccà la chimera,
Morenu l’ala rota
O l’ochji insanguinati
Sta ghjente t’hà dinò
È mamma è mugliera
È ci tenenu megliu
Cà voi o disgraziati.
Da fà manghjà sta mamma,
Suddisfà sta mugliera
Cum’è voi in Pullame
Pudianu firmà
Mà sò, prima di tuttu
Figlioli di a chimera
È solu li so sogni
So pronti à suità.
Piulella virtuosa
Mirate i vechji ghjalli
Mai ùn li tuccarete
Chì sò elli l’altagni
Solu ricivarete
E so feccie in rigali
I burghesi so inquieti
À vede l’andacciani.
Adattazione di u puema “Les oiseaux de passage” scrittu da Jean Richepin in la racolta La Chanson des gueux in lu 1876. Selezzione di versi cantata da Georges Brassens