Cità di lumi – Lisa Pupponi

A cità di lumi hà brusgiatu i steddi
Semu scamattati, ùn si pò più veda.
U chjarori beddu d’un ciarbeddu puru
S’hè fattu tumbà, lasciatu in lu bughju.

Stu celu nigricciu, l’hà cacciatu u soli
Rispichjendu in l’acqua paura è spaventi,
Mi mostra un ponti, razza di stomacu
Ch’aggotta u fiumi, u sarpu imbruttatu.

In a cità mostru, si spachja u Stissu
Chì brama in lu fondu, l’amori, a sperenza
Pront’à lampà si circhendu in l’abissu,
L’ultimi vistighi, di l’isula cara.

O Isula cara, tù sè l’Antlantida
U to carceraghju, u Mari Latinu
Di tempu biatu, si faci guardianu.
Di tempu eternu, sarà la to tomba.

Lasciate un cummentu ?

Questo sito usa Akismet per ridurre lo spam. Scopri come i tuoi dati vengono elaborati.