Nustalgia – Lisa Pupponi

L’ai ritruvata a nustalgia
Chì ti cuntaia a to minnanna ?
Hè quidda di l’epica strana
Chì s’hè firmata in i so ochja.

È tù cù l’ochja zitiddini,
Ti pari un tempu di biddezza.
Ghjilosi neri di l’arburi
Capretti bianchi, impiaghjera.

Sò l’antinati vechji è stanchi
Chì no caccemu di i paesi,
È mi ramentu ch’incù voi
Si n’andarani i primi leghji.

Chì tanti metafisica !
Eiu parlu di leghji muti,
In u silenziu di a tomba
L’anziani i portani cun iddi.

Quand’u ziteddu crisciarà
A nustalgia sarà spaventu
Davant’u focu vidarà,
Ch’u so missiavu ùn hè eternu.

O ghjuventù sè discindenza !
L’anziani t’ani datu un duveri,
D’ariccoglia tutta la scenza
Par ch’ùn sia mai un testimoniu.

Lasciate un cummentu ?

Questo sito usa Akismet per ridurre lo spam. Scopri come i tuoi dati vengono elaborati.